انتظار

روزهای سختیه...اما شیرین!

انتظار و انتظار و انتظار 

تا ماه شش خیلی سخت نبود برام خداروشکر، نهایتش پادرد های مختصر و چیزهای کوچیک بود اما حالا یکم که راه برم یا بشینم یا کاری بکنم، کمردرد امانمو میبره...تازه فقط کمر درد نیست،پایین دنده هامم درد عجیبی میپیچه،تو یه سایت نوشته بود پاهای نی نی هست که به دنده ها فشار میاره،عاخه قربون پاهای کوچولوت بشم من مامانی :))

خداروشکر همش میگذره...ان شاءالله درد زایمان هم مثه اینا بگذره و من روی قشنگ تو رو ببینم

پروژه ی خرید سیسمونی هم بعد هفت ماه تقریباً داره تموم میشههههههه، تخت و کمدش رو دیدم چقدر قچنگ بود ^__^

چقدر ذوق دارم اتاق کوچولوی خوشگلم رو بچینم

وااااااااااااااای خدااااا پس کی میادش :)))