منِ هیچ
سه شنبه, ۲ شهریور ۱۳۹۵، ۰۷:۳۷ ب.ظ
حالم کاملاً معلومه دیگه اصلاً قصد پنهان کردن بدیش رو هم ندارم...هروخ حال و حوصله جایی رو ندارم به همسری میگم بگو حالش خوب نبود نیمد...واقعنم خوب نیست،مگه حال خوب فقط جسمیه!؟ خو روحی هم خیلی مهمه خیلییییییی
همش دنبال کارایی هسم که حالمو بهتر کنه،سرگرمم کنه...اما همش مثه مسکّن میمونه فقط لحظه ای خوبم میکنه...ساعتی...هفته ای
کاش خدا این دفعه رو به صدای اشکام گوش کنه،من نمخوام زورکی از خدا چیزی بگیرم ولی نمیتونمم تظاهر کنم هیچ اتفاقی نیفتاده
خدایا.... خودت ومقربان درگاهت!
من از این میان برمیخزم
